به نام خدا

جلسه هفتم

تمسک

              در جلسات پیش مقداری زیادی در خصوص توسل به اهل بیت خصوصا امام حسین (ع) صحبت کرده واز اهمیت جلسات عزاداری و تاثیر آنها به هرچه نزدیک شدن به ایشان سخن به میان آوردیم و متذکر شدیم که ما به واقع قدر این جلسات و قدر خودمان را نمی دانیم زیرا آنها درباره ی ما شیعیان فرمودند شیعتنا خلقوا من فاضل طینتنا یعنی شیعیان از باقیمانده ی گل ما خلق شدند و پیامبران اولولعزم بعد از طی مراحل زیاد در موضوع کربلا  خداوند ایشان را نگه می داشت تا برای آن حضرت گریه و عزاداری کنند و بعضا مثل حضرت ابراهیم (ع) را از بالای اسب به زمین می زنند تا از سر ایشان خون جاری شود بعد موضوع کربلا را به او توضیح می دهند و او می گرید بعد در پرانتز عرض کنیم که حالا بعضی بر سر چگونگی عزاداری بحث می کنند که آیا به این شکل عزاداری درست است یا نه ... حال اینکه این پیامبران اولولعزم بایستی بعد از طی مراحلی به این جایگاه برسند و با اسم ایشان آشنا شده و گریه کردند و رشد کنند و حال اینکه ما خود ایشان را داریم ولی غافلیم .

              اینجا لازم است مقداری در خصوص این موضوع یعنی تمسک به ایشان توضیحاتی داده شود . تمسک از لحاظ لغوی یعنی چنگ زدن به چیزی چنگ زدن یعنی اینکه انسان همه ی نیروی خود را در دستان خود جمع کند و آن نیرو را به سر انگشتان خود انتقال داده و سپس به یک  چیزی که در اختیار دارد چنگ بزند و آن را به هیچ وجه حتی لحظه ای هم رها نکند و نه تنها رها نکرده بلکه اگر غفلتی ورزد و یک انگشت خود را شل کند منجر به رهایی دست او از آن چیز و احیانا سقوط می شود. با توجه به حدیث ثقلین و لزوم تمسک به قرآن و اهل بیت این موضوع روشن می شود که ابتدا تمسک به این دو در کنار هم مفید فایده است و دوم اینکه تمسک به این معناست که ثمر بخش  می شود و نکته ی سوم اینکه وقتی می گوید به اهل بیت  و قرآن تمسک بجویید پس معلوم است این دو در نزدیکترین مکان نسبت به ما قرار دارند که ما می توانیم به آنها چنگ بزنیم وگرنه می فرمود مثلا کمک بخواهید یا یاری بطلبید یا ... ولی گفته چنگ بزنید یعنی دائما .و نکته ی چهارم اینکه تنها با تمسک به ایشان و قرآن هدایت صورت می گیرد پس باید به دقت به این چهار نکته توجه کرد و موضوعات بیشتری که در این حدیث است و اینکه ما اهل بیت را در نزدیکترین فاصله به خود داریم  و باید تمسک بجوییم و این تمسک را فقط اختصاص به هیئت یا هفته ای یک بار ندهیم بلکه سعی کنیم هر روز بلکه هر ساعت و همیشه این تمسک را داشته باشیم و مثل همیشه این تمسک در کربلا و موضوع امام حسین شرایط ویژه ای داشته و از اهمیت بسزایی برخوردار است و گرچه باید به همه ی اهل بیت تمسک جست ولی موضوع کربلا و تمسک به کربلاییان ما را در رسیدن به تمسک به اهل بیت و حقیقت قران یاری می دهد و سوختن برای کربلا همه ی ناخالصی ها را سوزانده و و تمسک واقعی را متجلی می کند.