جلسه ی دوم

چرا منتظران حسینی

                  جلسه ی قبل در حد وسعمان در خصوص جایگاه حضرت سیدالشهدا صحبت کردیم زیرا ائمه ی اطهار که مصداق اتم و اکمل خلیفه الله در زمین هستند دارای صفات خداوندی به نحو احسن بوده و فرق صفات خداوند با صفات ائمه مثل صفت رحمانیت ائمه با صفت رحمانیت خداوند یا صفات دیگر ایشان با خداوند در نحوه ی مالکیت ایشان در آن صفت است یعنی تمام صفات خداوند را ولیّ خداوند باید داشته باشد ولی فرق آن در این است که خداوند صفات خویش را بطور ذاتی دارا می باشد ولی ائمه ی معصومین این صفات را از خداوند دارند و خداوند می تواند این صفات را در مواقعی از ایشان بگیرد و دوباره به ایشان بازگرداند و دلیل بر این مدعا  این است که خداوند فیض خویش را از عوالم بالا به دنیا می فرستد و این فیض توسط ولیّ خدا از خداوند دریافت شده و حتی بطور جداگانه به فرشتگان و انسانها و حیوانات و نباتات از طریق ولیّ خدا می رسد به همین علت می فرمایند اگر زمین لحظه ای از ولی خدا خالی شود زمین اهل خود را فرو می کشد چون دیگر فیضی و نعمتی به آن نمی رسد و همه چیز از بین می رود و به همین دلیل است که به حضرت بقیه الله قلب عالم امکان می گویند چون زندگی دنیوی مثل بدن بستگی به فعالیت قلب انسان دارد و حیات دنیوی نیز بستگی به حیات قلب عالم امکان دارد حال ما چقدر به فکر قلب عالم امکان هستیم و او را یاری می کنیم ...

                  این مقدمه را عرض کردیم تا  به دو مطلب اشاره کنیم یکی اینکه همانطور که گفتیم صفات ائمه مثل صفات خداوند است فرق آن در مالکیت آنها است پس همانطور که الله اکبر من  ان  یوصف است ائمه نیز قابل وصف نمی باشند پس هر آنچه عرض می کنیم قطره ای از اقیانوس است. و نکته ی دوم اینکه ائمه تفاوتی با هم ندارند ولذا قیاسهایی که بعضی ها می کنند پایه و اساسی ندارند و نباید انسان حرف هر کس را در این زمان بدون مطالعه و دلیل قبول کند لذا بحث هایی که می شود نباید باعث این شود که انسان ائمه را با هم مقایسه کرده و نتیجه بخواهد بگیرد و همه ی ائمه از نور واحدی هستند و در زمانهای مختلف صفتی از ایشان به مقتضای زمان بروز کرده است  یعنی اگر امام حسن (ع) بجای امام حسین (ع)  بودند همین کار را در آن وضعیت انجام می دادند. ولی حال امام حسین این کار را انجام دادند و همه ی ائمه ما را به سمت ایشان راهنمایی کردند چرا ؟ همانطور که گفتیم نمی شود ایشان و بعضی از کارهای ایشان را بطور کامل درک کرد ولی قضیه ی کربلا چی داشته که همه باید به سمت آن حرکت کنند؟ و حتی حضرت امام زمان نیز می فرمایند من صبح و شام برای جدم می گریم و برای انتقام از ایشان ظهور می کنم که این خود یک راهنمایی به ماست که اگر می خواهیم به امام زمان برسیم باید خودمان را به کربلا برسانیم زیرا امام زمان در کربلا منتظر ما می باشند چرا؟ چرا اینطور است و هر چه می گذرد باز نیاز به امام حسین و کربلا بیشتر می شود ؟ و به تعداد هیئت ها افزوده می شود و خود آگاه یا ناخود آگاه  همه به سمت کربلا پیش می روند؟ این موضوع بی شک اسرار زیادی دارد ولی آنچه ما متوجه می شویم این است که کربلایی ها اشخاصی خاص بودند در عین اینکه هیچ چیز جز سیدالشهدا نداشتند که همین بزرگترین دارایی و رمز بزرگی ایشان بوده است . یعنی اینان از همه چیز خود گذشته بودند و به سیدالشهداء فقط نگاه می کردند چون دریافته بودند که هر چه دارند و خواهند داشت از ولیّ خدا در روی زمین است پس باید تمام همّ و غم خود را امام خود قرار دهند و به یاری ایشان بشتابند ما نیز باید تمام همّ خود را امام حی خود قرار داده و به سمت ایشان و یاری ایشان قرار دهیم بله کربلائیان از همه ی تعلقات گذشتند آنها هم زندگی داشتند فرزند و خانواده داشتند ولی از همه در راه یاری امام خویش گذشتند پس ما نیز باید به سمت ایشان حرکت کنیم و نه اینکه زندگی دنیا را تامین نکنیم بلکه در بند آن نباشیم و در تجملات غوطه ور نشویم و همه چیز را بخاطر امام خویش بخواهیم. به قلب عالم امکان نگاه کنید که خون را در حیات تزریق می کند خون کربلا را ..........

                     حال شاید به این نکته پی برده باشیم که چرا اسم هیئت را منتظران حسینی قرار دادیم . چون قصد داریم به فضل خداوند و به عنایات ائمه ی اطهار به سمت این هدف حرکت کنیم ان شاء الله

                             ............. ولی با این حسین چه کردند در کربلا............